കഴിയുമീ രാവെനിക്കേറ്റവും ദുഖ:ഭരിതമായ വരികളെഴുതുവാന് ശിഥിലമായ് രാത്രി നീലനക്ഷത്രങ്ങള് അകലെയായ് വിറകൊള്ളുന്നു.
ഇങ്ങനെ ഗഗന വീഥിയില് ചുറ്റിക്കറങ്ങുന്ന വിരഹിയാം നിശാമാരുതന് പാടുന്നു കഴിയുമീരാത്രി ഏറ്റവും വേദനാഭരിതമായ പദങ്ങള് ചുരത്തുവാന് അവളെ ഞാന് പണ്ടു പ്രേമിച്ചിരുന്നു.
എന്നെയവളുമെപ്പൊഴോ പ്രേമിച്ചിരുന്നിടാം ഇതു കണക്കെത്ര രാത്രികള് നീളെ ഞാന് അവളെ വാരിയെടുത്തിതെന് കൈകളില് അതിരെഴാത്ത ഗഗനത്തിനു കീഴില് അവളെ ഞാന് ഉമ്മ വെച്ചു തെരുതെരെ
മതിമറന്നെന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നവള് അവളെയും ഞാന് പലപ്പോഴും സ്നേഹിച്ചു പ്രണയനിര്ഭരം നിശ്ചലദീപ്തമാം മിഴികളെ ആരുമോഹിച്ചു പോയിടാം കഴിയുമീ രാവില് ഏറ്റവും സങ്കടഭരിതമായ വരികൾ കുറിക്കുവാന് കഴിയുമെന്നേക്കുമായവള് പോയെന്നും
ഇനിയവളെന്റെയല്ലെന്നുമോര്ക്കുവാന് നിശ വിശാലം അവളുടെ വേര്പാടില് അതിവിശാലമാകുന്നതു കേള്ക്കുവാന് ഹിമകണങ്ങളാ പുല്ത്തട്ടിലെന്നപോല് കവിത ആത്മാവിലിറ്റിറ്റു വീഴുന്നു അവളെ നേടാത്ത രാഗം നിരര്ത്ഥമായ് ശിഥിലമായ് രാത്രി എന്നോടൊത്തില്ലവള്
അഴലുകളിത്രമാത്രം വിജനത്തില് അതി വിദൂരത്തില് എതൊരാള് പാടുന്നു അരികിലേക്കൊന്നണയുവാനെന്നപോല് അവളെയെന് കാഴ്ച്ചതേടുന്നു പിന്നെയും അരികില്ലവള് എങ്കിലും എന്മനം അവളെയിപ്പൊഴും തേടുന്നു
അന്നത്തെ നിശയും ആ വെണ്ണിലാവില് തിളങ്ങുന്ന മലനിരകളും മാറിയില്ലെങ്കിലും ഇനിയൊരിക്കലും നമ്മളന്നത്തെയാ പ്രണയിതാക്കളല്ല എത്രമേല് മാറിനാം ഇനിയൊരിക്കലും സ്നേഹിക്കയില്ല ഞാനവളെയെന്നതു നിശ്ചയം
അവളെ ഞാന് ഉമ്മവച്ചപോല് മറ്റൊരാള് അവളുടെ നാദം സൌവര്ണ്ണദീപ്തമാം മൃദുലമേനി അനന്തമാം കണ്ണുകള് ഇനിയൊരിക്കലും സ്നേഹിക്കയില്ല ഞാനവളെയൊരിക്കലും
എങ്കിലും സ്നേഹിച്ചു പോയിടാം പ്രണയം അത്രമേല് ഹ്രസ്വമാം.. വിസ്മൃതി അതിലുമെത്രയോ ദീര്ഘം ഇതുപൊലെ പലനിശകളില് എന്റെയീ കൈകളില് അവളെ വാരിയെടുക്കയാലാകണം ഹൃദയം ഇത്രമെലാകുലമാകുന്നത്
അവളെ എന്നെക്കുമായിപ്പിരിഞ്ഞതില് അവള് സഹിപ്പിച്ച ദുഃഖശതങ്ങളില് ഒടുവിലത്തെ സഹനമിതെങ്കിലും ഇതുവരെക്കായവള്ക്കായിക്കുറിച്ചതില് ഒടുവിലത്തെ കവിതയിതെങ്കിലും…
ഏറ്റവും ദുഖഭരിതമാം വരികൾ"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""കഴിയുമീ രാവെനിക്കേറ്റവും ദുഖ:ഭരിതമായ വരികളെഴുതുവാന് ശിഥിലമായ് രാത്രി നീലനക്ഷത്രങ്ങള് അകലെയായ് വിറകൊള്ളുന്നു.ഇങ്ങനെ ഗഗന വീഥിയില് ചുറ്റിക്കറങ്ങുന്ന വിരഹിയാം നിശാമാരുതന് പാടുന്നു കഴിയുമീരാത്രി ഏറ്റവും വേദനാഭരിതമായ പദങ്ങള് ചുരത്തുവാന് അവളെ ഞാന് പണ്ടു പ്രേമിച്ചിരുന്നു.എന്നെയവളുമെപ്പൊഴോ പ്രേമിച്ചിരുന്നിടാം ഇതു കണക്കെത്ര രാത്രികള് നീളെ ഞാന് അവളെ വാരിയെടുത്തിതെന് കൈകളില് അതിരെഴാത്ത ഗഗനത്തിനു കീഴില് അവളെ ഞാന് ഉമ്മ വെച്ചു തെരുതെരെമതിമറന്നെന്നെ സ്നേഹിച്ചിരുന്നവള് അവളെയും ഞാന് പലപ്പോഴും സ്നേഹിച്ചു പ്രണയനിര്ഭരം നിശ്ചലദീപ്തമാം മിഴികളെ ആരുമോഹിച്ചു പോയിടാം കഴിയുമീ രാവില് ഏറ്റവും സങ്കടഭരിതമായ വരികൾ കുറിക്കുവാന് കഴിയുമെന്നേക്കുമായവള് പോയെന്നുംഇനിയവളെന്റെയല്ലെന്നുമോര്ക്കുവാന് നിശ വിശാലം അവളുടെ വേര്പാടില് അതിവിശാലമാകുന്നതു കേള്ക്കുവാന് ഹിമകണങ്ങളാ പുല്ത്തട്ടിലെന്നപോല് കവിത ആത്മാവിലിറ്റിറ്റു വീഴുന്നു അവളെ നേടാത്ത രാഗം നിരര്ത്ഥമായ് ശിഥിലമായ് രാത്രി എന്നോടൊത്തില്ലവള്അഴലുകളിത്രമാത്രം വിജനത്തില് അതി വിദൂരത്തില് എതൊരാള് പാടുന്നു അരികിലേക്കൊന്നണയുവാനെന്നപോല് അവളെയെന് കാഴ്ച്ചതേടുന്നു പിന്നെയും അരികില്ലവള് എങ്കിലും എന്മനം അവളെയിപ്പൊഴും തേടുന്നുഅന്നത്തെ നിശയും ആ വെണ്ണിലാവില് തിളങ്ങുന്ന മലനിരകളും മാറിയില്ലെങ്കിലും ഇനിയൊരിക്കലും നമ്മളന്നത്തെയാ പ്രണയിതാക്കളല്ല എത്രമേല് മാറിനാം ഇനിയൊരിക്കലും സ്നേഹിക്കയില്ല ഞാനവളെയെന്നതു നിശ്ചയം എങ്കിലുമവളെ എത്രമേല് സ്നേഹിച്ചിരുന്നു ഞാന് വിഫലം ഓമലിന് കേള്വി ചുംബിക്കുവാന് ഇളയ കാറ്റിനെ തേടിയെന് ഗദ്ഗദം ഒടുവില് അന്യന്റെയാമവള് അവളെ ഞാന് ഉമ്മവച്ചപോല് മറ്റൊരാള് അവളുടെ നാദം സൌവര്ണ്ണദീപ്തമാം മൃദുലമേനി അനന്തമാം കണ്ണുകള് ഇനിയൊരിക്കലും സ്നേഹിക്കയില്ല ഞാനവളെയൊരിക്കലുംഎങ്കിലും സ്നേഹിച്ചു പോയിടാം പ്രണയം അത്രമേല് ഹ്രസ്വമാം.. വിസ്മൃതി അതിലുമെത്രയോ ദീര്ഘം ഇതുപൊലെ പലനിശകളില് എന്റെയീ കൈകളില് അവളെ വാരിയെടുക്കയാലാകണം ഹൃദയം ഇത്രമെലാകുലമാകുന്നത് അവളെ എന്നെക്കുമായിപ്പിരിഞ്ഞതില് അവള് സഹിപ്പിച്ച ദുഃഖശതങ്ങളില് ഒടുവിലത്തെ സഹനമിതെങ്കിലും ഇതുവരെക്കായവള്ക്കായിക്കുറിച്ചതില് ഒടുവിലത്തെ കവിതയിതെങ്കിലും…I can write the saddest lines ****************************Pablo Neruda **************വിവര്ത്തനം- ബാലചന്ദ്രന്ചുള്ളിക്കാട്
Recent Comments